Brusselse Zaken: Wettelijke doelstelling nodig voor inzet schroot

Julia Ettinger, secretaris-generaal van de European Recycling Industries Confederation (EuRIC), volgt de dossiers in Brussel op de voet. Zij is het aanspreekpunt voor de Europese beleidsmakers in Brussel als het gaat om recycling. Dit keer willen we haar visie horen op het voorstel voor de nieuwe Europese Verordening voor afgedankte voertuigen (ELVR),
Julia, er is de laatste tijd veel aandacht voor de nieuwe Verordening voor afgedankte voertuigen.
Wat staat er volgens jou op het spel?
Heel veel. De ELVR biedt een unieke kans om circulariteit in de autosector te stimuleren en de milieu-impact van auto’s over de gehele levenscyclus te verminderen. Maar dat kan alleen als er ook bindende doelstellingen voor de inzet van gerecycled materiaal bij de autoproductie in de Verordening worden opgenomen. Met name voor staal.
Wat wil EuRIC als het gaat om de inzet van gerecycled staal?
Om circulariteit voor auto’s te realiseren, hebben we een doelstelling nodig om staal te gebruiken met een verplichte inzet van 30% post-consumer schroot in alle voertuigen in 2030. In 2035 moet dit zijn opgelopen tot 40%. Dit is de meest effectieve manier om de vraag naar gerecyclede grondstoffen te stimuleren. Maar ook om investeringen veilig te stellen in de recyclingcapaciteit binnen Europa. Recyclingbedrijven leveren hoogwaardige materialen die voldoen aan de industrienormen. Wat ontbreekt, is rechtszekerheid. En dat is precies wat een wettelijke doelstelling voor de inzet van schroot oplevert: een stabiele, lange termijnvraag naar schroot voor de automobielsector.
Er zijn zorgen over de kwaliteit, als je de inzet van gerecyclede metalen in nieuwe voertuigen verplicht stelt.
De vraag is terecht, maar de benadering is verkeerd. Autowrakken zijn gemiddeld 15 tot 20 jaar oud. De metalen die wij terugwinnen dus ook. Als we rigide kwaliteitsdrempels in de Verordening zelf vastleggen – gebaseerd op de huidige normen – is het gedoemd te mislukken. Normen moeten worden vastgelegd in specificaties, niet in wetgeving. Haal je de norm, dan is de kwaliteit goed. We hebben juist die flexibiliteit nodig. Kwaliteitsspecificaties moeten mee evolueren met de technologie, niet verankerd in wetgeving. Normering in regelgeving is vaak al achterhaald voordat die is ingevoerd.
Men wil doelstellingen voor de inzet van gerecycled materiaal koppelen aan kwaliteitsvereisten. Hoe zie jij dat?
Je kan doelstellingen voor de inzet van gerecycled materiaal en kwaliteitsvereisten niet los van elkaar zien. Als recyclingbedrijven aan striktere kwaliteitsnormen moeten voldoen, terwijl fabrikanten niet verplicht zijn om dit gerecyclede materiaal in te zetten, dan stort de businesscase in elkaar. Zonder zekerheid over de vraag drogen investeringen in de autowrakkenrecycling op. En daarmee ook de vooruitgang op het gebied van circulariteit.
Heb je nog een laatste boodschap?
Gemiddeld zit er 800 kg staal in een auto. Het bepaalt tot 30% van de gehele productie-uitstoot. Toch vindt nog maar 6% van dit staalschroot zijn weg terug naar nieuwe voertuigen. De auto-industrie draait op staal.
Waarom zou je het verspillen?
Julia Ettinger (EURIC)
MRF Circulaire juli 2025