Dit is mijn laatste column. In ieder geval op deze plek. Per 1 januari a.s. treed ik terug als MRF-directeur en draag ik het stokje vol vertrouwen over aan Lennert Vermaat. Ook deze column ‘Haagse Zaken’ hoort daarbij. Omdat ik wel bij de MRF betrokken blijf, hoef ik in ieder geval nog geen afscheid van u te nemen. Deze column ga ik wel missen trouwens. In de afgelopen jaren heb ik er ruim 60 geschreven voor MRF Circulaire en haar voorloper MRF Actueel.

In de 17 jaar dat ik MRF-directeur ben geweest, is er veel veranderd. Zowel in de branche als binnen de vereniging. Verdere professionalisering van de sector en nieuwe generaties aan het roer. Ook zijn er uitdagingen op steeds meer beleidsterreinen. Niet alleen meer op het gebied van milieu met het ministerie van IenW, maar ook praten we met Financiën en de DNB over het contantbeleid, met het ministerie van Justitie over DOR, en het ministerie van EZK als het gaat over de grondstoffenstrategie. Nee, saaier is het beslist niet geworden… Eén ding is helaas niet veranderd. Metalen zijn nog steeds een afvalstof op basis van dat achterhaalde afvalstoffenbegrip uit 1975. Het wordt ook steeds pijnlijker dat de overheid die zo graag spreekt over circulariteit, intussen zelf het grootste obstakel is geworden om die circulaire economie te realiseren. Juist vanwege het vastgeroeste denken in afvaltermen bij de overheid.

Laatst liep ik in dat verband opnieuw tegen het volgende krankzinnige praktijkvoorbeeld aan. Afvalstoffen mag je maximaal 3 jaar opslaan. Punt. Op basis van die bepaling werd voor de zoveelste keer een metaalrecycler te verstaan gegeven door een overijverige toezichthouder dat hij zijn non-ferro metalen met een waarde van vele tonnen in euro’s direct moest wegdoen, omdat dit ‘afval’ al 3 jaar in zijn bedrijf lag opgeslagen. Dat is hetzelfde als tegen iemand zeggen dat hij - ongeacht de aandelenkoersen - per direct zijn aandelen moet verkopen, omdat hij deze al 3 jaar in bezit heeft. Dit ene kleine praktijkvoorbeeld laat exact zien hoe achterhaald, misplaatst en contraproductief het afvalbegrip is. En hoe het daardoor keer op keer misgaat in de hoofden van beleidsmakers en handhavers. Ik zal ongetwijfeld niet de eerste zijn die ervoor pleit dat politici, beleidsmakers en handhavers, die zich bezig houden met de circulaire economie en ‘afval’, verplicht worden een stage te volgen binnen de recyclingbranche. Binnen de kortste keren zou de afvalstoffendefinitie zijn aangepast….

Gepubliceerd in de MRF Circulaire van december 2023